دعای هنگام روبرو شدن با دشمن، دعای علیه دشمن و دعای شخصی که از گروه یا ظلم فرمانروا می ترسد؟

 

در این مطلب با یکی دیگر از اذکار پرودگار سبحان همراه شما هستیم. در ادامه به دعای علیه دشمن و هنگام روبرو شدن با آن ها و دعای شخصی که از گروهی می ترسد می پردازیم، با ما همراه باشید.

– زمانی که با دشمن یا صاحب قدرت روبرو می شویم، چه بگوییم؟

«اللَّهُمَّ إِنَّا نَجْعَلُكَ فِيْ نُحُوْرِهِمْ وَنَعُوْذُ بِكَ مِنْ شُرُوْرِهِمْ» أبو داود 2/89، وحاکم آن را صحیح دانسته و ذهبی موافقت کرده است 2/142.

معنی : «الهى! ما تو را در برابرشان «دشمنان» قرار می‌دهیم و از شرارت­ های آنها به تو پناه می‌آوریم».

 

«اللَّهُمَّ أَنْتَ عَضُدِيْ، وَأَنْتَ نَصِيْرِيْ، بِكَ أَجُوْلُ، وَبِكَ أَصُوْلُ، وَبِكَ أُقَاتِلُ» أبو داود 3/42 وترمذی 5/572، ونگا: صحیح الترمذی3/183.

معنی : «الهى! تو یار و مددکار من هستى، به کمک تو تاخت و تاز می‌نمایم، و به کمک تو «بر دشمنان» حمله می‌کنم، و با مدد تو می‌جنگم».

 

«حَسْبُنَا اللهُ وَنِعْمَ الْوَكِيْلُ» البخاری 5/172.

معنی : «الله براى ما کافى است، و بهترین کارساز است».

 

– دعای علیه دشمن

«اللَّهُمَّ مُنْزِلَ الْكِتَابِ، سَرِيْعَ الْحِسَابِ، اهْزِمِ الأَحْزَابَ، اللَّهُمَّ اهْزِمْهُمْ وَزَلْزِلهُمْ»^([1]).[1]– مسلم 3/1362.

معنی : «پروردگار! اى فرودآورندۀ کتاب، و اى سریع الحساب! دشمنان را شکست بده. الهى! آنها را شکست بده و متزلزل بگردان».

 

– دعای شخصی که از گروهی می ترسد

«اللَّهُمَّ اكْفِنِيْهِمْ بِمَا شِئْتَ»^([2]).[2]– مسلم 4/2300.

معنی : «اى الله! تو در برابر دشمنان بهر طریق که می‌خواهى، مرا کفایت فرما».

 

– دعای کسی که از ظلمِ فرمانروا می‌ترسد

«اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ، وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيْمِ، كُنْ لِيْ جَارَاً مِنْ فُلاَنِ ابْنِ فُلاَنِ، وَأَحْزَابِهِ مِنْ خَلاَئِقِكَ، أَنْ يَفْرُطَ عَلَيَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ أَوْ يَطْغَى، عَزَّ جَارُكَ، وَجَلَّ ثَنَاؤُكَ، وَلاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ» البخاری در کتاب: الأدب المفرد شمارۀ 707، وألبانی در کتاب صحیح الأدب المفرد به شمارۀ 545 آن را صحیح دانسته است.

معنی : «یا الله! اى پروردگار هفت آسمان، پروردگار عرش بزرگ، در برابر فلانى فرزند فلانى و دار و دسته‌اش که از مخلوقات تو هستند، پناه من باش، و از اینکه کسى از آنها بر من ظلم کند، یا طغیان نماید؛ زیرا هرکس به تو پناه آورد، عزّت مى‌یابد، همانا ستایشِ تو والاست و جز تو معبودى «به حق» نیست».

 

«اللهُ أَكْبَرُ، اللهُ أَعَزُّ مِنْ خَلْقِهِ جَمِيْعاً، اللهُ أَعَزُّ مِمَّا أَخَافُ وَأَحْذَرُ، أَعُوْذُ بِاللهِ الَّذِيْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْمُمْسِكِ السَّمَوَاتِ السَّبْعِ أَنْ يَقَعْنَ عَلَى الأَرْضِ إِلاَّ بِإِذْنِهِ، مِنْ شَرِّ عَبْدِكَ فُلاَنٍ، وَجُنُوْدِهِ وَأَتْبَاعِهِ وَأَشْيَاعِهِ مِنَ الْجِنِّ وَالإِنْسِ، اللَّهُمَّ كُنْ لِيْ جَاراً مِنْ شَرِّهِمْ، جَلَّ ثَنَاؤُكَ وَعَزَّ جَارُكَ، وَتَبَارَكَ اسْمُكَ، وَلاَ إِلَهَ غَيْرُكَ» البخاری در کتاب: الأدب المفرد شمارۀ 708 وألبانی در کتاب صحیح الأدب المفرد به شمارۀ 546 آن را صحیح دانسته است.

معنی : «الله بزرگتر از همه است، الله از تمام مخلوقاتش با عزّت­تر است، الله از آنچه که من می‌ترسم و پرهیز می‌کنم، نیرومندتر است، اوست که هفت آسمان را از این که بر زمین بیـفتند، نگه مى‌دارد، و آسمان بر زمین نمى‌افتد مگر به اجازۀ او. بار الها! از شرّ فـلان بنـده‌ات و لشکریان، پیروان و طرفـداران جن و انس­اش، تو پناه من باش؛چرا که ثناى تو والاست و هرکس به تو پناه آورد، عزّت مى‌یابد و ستایش تو نیکو است و پناهنده به تو باعزّت است و نامت مُبارک است و بجز تو معبود دیگرى «به حق» وجود ندارد».

 

 

منابع : کتاب پناهگاه مسلمان تالیف سعید بن علی بن وهف القحطانی – ترجمه : دکتر یونس یزدانپرست – مراجعه و تصحیح: اسحاق دبیری رحمه الله

عکس از jack-deng